Huiswerk maken, troep opruimen en nog veel meer...

Deze week had ik niet zo'n heftige week als vorige week. Gelukkig waren er niet zo veel heftige indrukken...op één na...De jongenskamer.
Zoals elke maandag gingen wij naar het jongenshuis om huiswerk te maken. Op het moment dat ik binnen stapte, viel mijn mond open van verbazing...ik wist niet wat ik zag...ik keek recht in de kamer van de jongens en het leek wel een zwijnenstal. Ook hier vinden de jongens het opruimen van hun kleding dus niet zo'n leuk klusje ;). We hebben toen maar gelijk afgesproken om donderdag terug te komen en alles uit te gaan zoeken en op te ruimen met de boys. Er was overigens één uitzondering...Masixole had zijn plank in de kast netjes ingericht met stapeltjes kleren...een voorbeeld voor de rest van de kids dus!
Nadat we van deze schok bij waren gekomen, zijn we toch met een aantal kids huiswerk gaan maken...nou ja huiswerk...Huiswerk hadden ze niet echt, dus we hebben de drie jongste boys extra uitleg gegeven. Eén van de meiden uit een ander huisje hadden we voor de tijd nog snel opgehaald en zij heeft haar huiswerk nog gemaakt. Wat een harde werkster is Rochelle zeg! Ze is er altijd bij en maakt altijd netjes haar huiswerk, echt een strebertje! Wat zijn we trots op haar.

Dinsdag hebben we weer op de crèche geholpen. De kids waren vandaag niet echt te porren voor rustig zitten en luisteren...het zal wel in de lucht hebben gezeten...dus we hebben ze lekker mee naar buiten genomen. Eerst moesten ze flessen omrollen met de nieuwe ballen die we gekocht hebben. Ze vonden die best heel leuk om te doen, maar lekker vrij spelen was toch wel het allerleukste...daarna hebben ze dus nog even goed hun energie kwijt gekund in het rennen, gooien van de bal, vangen, schoppen tegen de bal, enzovoorts.
Na het buiten spelen wilden ze nog wel even zingen en naar een verhaaltje luisteren wat Samantha voorlas. De drie biggetjes...Ik ken het nu al bijna uit mijn hoofd, want de kids willen telkens dit verhaaltje horen.
O ja, tijdens het eten heb ik ook nog wat van Somi geleerd. Ik was een banaan aan het eten en dat kon toch echt niet...Bananen zijn voor kinderen. Ik moet toch minstens een appel eten op mijn leeftijd. Weet ik dat ook weer ;).

Woensdag stonden we op en we hadden allebei het gevoel al een week niet geslapen te hebben...dat zou nog wat worden voor vandaag. Nou inderdaad, alles ging mis! Eten vergeten, portemonneetje vergeten, Afslag naar Motherwell vergeten (en maar denken, goh wat hebben ze het veranderd hier). Waren we toch bijna in Grahamstown beland. Gelukkig verliep de rest van de dag een stuk beter en hebben alle huisjes hun boodschappen ontvangen.

Gisteren hebben Samantha en ik samen de crèche gedraaid. We hadden weer allerlei nieuw spul bij ons, zoals blokken en klei. We hadden dus genoeg te doen met de kids.
'S middags zijn we naar het boyshuis gegaan om die troep met ze uit te zoeken. Het was wel even werk, maar met wat coördinatie van ons is het toch gelukt. Aangezien er nog veel gewassen moest worden (zeg gerust alles), hebben we afgesproken dat het maandag schoon en opgevouwen in de kast ligt. Is dit gelukt dan trakteren wij...zo niet is het hun beurt. En nu maar hopen dat ze het maandag voor elkaar hebben!

Van de week zijn we voor ons onderzoek nog opzoek gegaan naar literatuur. En wat blijkt...de boeken op de universiteit kun je gerust over datum noemen en de literatuur die ze hier gebruiken is gebaseerd op Europese en Amerikaanse literatuur. En wat ook erg frappant is...ze hebben hier geen geschiedenis boeken of boeken over de cultuur van Zuid-Afrika, maar alleen van Amerika en Europa. Dat verwacht je hier toch niet?!

Tot schrijfs!

PS.: Bij de foto's is ook een kleine impressie van Motherwell te zien :)