Weekend Tsitsikamma

Dit weekend zijn we met zijn drieën (Samantha, Kevin en ik) naar het Tsitsikamma National Park geweest. Nadat we vrijdag de huurauto hadden opgehaald (wat een luxe weer :D , zijn we zaterdagochtend op tijd vertrokken.
We reden via Jeffreys bay naar Tsitsikamma. En nadat we in Jeffreys bay heerlijk wat hadden gedronken en gegeten op het terras...en ik tussendoor ook nog even dolfijnen zag...zijn we doorgereden om de eerste slaapplek te bekijken in Tsitsikamma. Dit werd het niet, maar uiteindelijk vonden we een ontzettend gaaf backpackershostel in Plettenberg bay. Voordat we hier naar toe reden, hebben we een stop gemaakt in het Tsitsikamma National Park. Wat adembenemend mooi is dat (de foto's spreken voor zich)! Naar daar een lange en vermoeide wandeling te hebben gemaakt (het overigens de moeite waard), zijn we doorgereden naar Plettenberg bay. Toen we ons eenmaal in het backpackershostel hadden gesetteld zijn we hier rond gaan kijken en hebben we een ontzettend mooi strandje gevonden. Kevin kwam met het idee om daar de zonsopkomst te gaan bekijken. Nou zo gezegd, zo gedaan...daar zaten we de volgende ochtend, nadat we nog tot laat rond de Braai(Afrikaanse BBQ) hadden gezeten, om half zeven klaar voor de zonsopkomst. Helaas...te bewolkt, maar we hebben wel weer wat meegemaakt daar. Er was daar een Xhosa (tenminste dat denk ik aan de kliks te horen) familie, waarvan twee personen (ik denk de kids) een soort doop kregen. Ik weet de naam even niet meer en wil nog verder uitzoeken wat het betekend, maar het was erg ingrijpend. Eerst ging de jongen het water in met de geestelijke. Er wordt gebeden en vervolgens wordt hij meerdere keren ondergedompeld(ik beschrijf het liefdevol, maar zo zag het er niet uit) in het water. Vervolgens moet het meisje wat brengen en is zij vervolgens ook aan de beurt. Ondertussen bidden de vrouw, man en de jongen met zijn drieën. Het is eigenlijk niet goed onder woorden te brengen...je moet het gezien hebben om de inpakt van zo iets te voelen. Wel weer een ontzettend mooie ervaring...
Vervolgens zijn we 's ochtends doorgereden naar Knysna, maar daar konden wij niet veel bijzonders zien. Achteraf bleek dat we gewoon niet goed gezocht hebben, dus dat moeten we dan nog maar een keer bekijken. We zijn vervolgens weer naar het Tsitsikamma National Park geweest om daar de Waterfalltrail te doen. Helaas hebben we geen watervallen gezien op deze trail, maar ook dit was absoluut de moeite waard. We zijn vanaf daar moe, maar voldaan naar huis vertrokken, om vervolgens bij de Stormsriver bridge nog even te stoppen. Auto aan de kant van de snelweg geparkeerd (Ja, ja, hier kan dat gewoon) en maar genieten van het uitzicht. Vervolgens nog even de snelweg oversteken (ja, hier rijden ze ook 120 km/u of sneller) en daar weer genieten van het uitzicht. Nadat we genoeg gezien hadden, staken we weer voorzichtig (tenminste dat dachten we) de snelweg over. Want wat gebeurde er midden op die snelweg...Nou Samantha liep voor en zag een witte auto aankomen en terwijl zij overstak dacht die kerel even het gas iets verder in te trappen. Nou daar kwam die aan met tenminste 160 km/u. We schrokken ons natuurlijk kapot. Ze stopte gelukkig op tijd, maar doordat ik zo op haar lette zag ik een blokje over het hoofd. Daar lag ik midden over de snelweg. Samantha bijna onder een auto, ik op de snelweg en Kevin er tussen in...dubbel van het lachen. Gelukkig was er niks aan de hand, behalve dat we een half uur dubbel hebben gelegen van het lachen...je maakt toch heel wat mee hier in Zuid-Afrika. Uiteindelijk zijn we veilig en wel aangekomen in PE en zat onze trip naar Tsitsikamma er op.

Tot Schrijfs!