Grahamstown festival en afscheid nemen...

Maandag ging onze laatste week in op het project. Aankomende zondag zit voor Samantha haar avontuur er al weer op en begint voor mij mijn vakantie, maar eerst meer over deze laatste week stage/onderzoek in Zuid-Afrika.

Aangezien de kids in Zuid-Afrika vakantie hebben, hoefden we deze week geen huiswerk met ze te maken en ook is de crèche (op de donderdag na) gesloten. Wij hebben deze week dus ook tijd gehad om nog wat dingen van ons to do lijstje te strepen met betrekking tot het onderzoek, maar ook wat we nog wilden zien/doen in Zuid-Afrika.

Maandag zijn we eerst naar Grahamstown geweest. Hier was een groot art-festival waar ik graag naar toe wilde. Ik had gehoord dat er veel kraampjes zijn, shows en kunstenaars die hun kunsten vertoonden. Helaas zijn wij niet bekend met Grahamstown en bleek uiteindelijk dat wij maar een klein deel van het festival maar hebben gezien. En wij maar denken…is dit alles?! Nee, dus! Als het van het weekend mooi weer is, gaan we er nog maar even heen om de kunstenaars te bewonderen en misschien nog wat shows te zien. Gelukkig hebben we wel de benodigde souvenirs in kunnen slaan en toch nog een klein showtje kunnen bekijken.
Onderweg naar huis kwamen we aan de kant van de snelweg ook nog een aantal giraffen tegen. En één van de giraffen had wel een heel speciaal speelmaatje. Een dode aap…huppa 1, 2, zwaai…in de lucht! En dat nog een paar keer. Dat was toch wel heel apart en eng om mee te maken. Vanaf nu vind ik giraffen toch niet zo leuk meer…of het was alleen deze giraffe?

Dinsdag hebben we de rest van de boodschappen gedaan voor de crèche. Al het benodigde speelgoed is nu weer aangevuld/aangeschaft. We moeten alleen alles nog even rangschikken, want het is er één grote bende…Nog een mooi klusje voor deze week dus.

Nadat we al drie maanden aan het wachten waren tot we onze acrylnagels mochten zetten, was het woensdag daar dan toch echt tijd voor. We hadden een afspraak voor ’s ochtends staan en tegen het middaguur hadden we dan eindelijk allebei onze nagels mooi. Het is zeker een aanrader om het hier in Zuid-Afrika te doen, als je hier bent en acrylnagels wil hebben, want het scheelt hier al snel 30 euro in vergelijking met Nederland.
Bij thuiskomst hadden we een ontmoeting met Helene en Erik. Helene is een oud-vrijwilligster van Itemba en liet haar man dit mooie land zien. Groot gelijk!
Nadat we ’s avonds weer heerlijk hadden gegeten bij Peter en Daphne, vond Peter dat we om 22.00 uur nog best wel even bij de Weggooibaby’s langs konden gaan. Dit is een project waar baby’s die ter adoptie zijn gesteld of zelfs ter vondeling worden gelegd, worden opgevangen. Het leek ons een ontzettend mooi project om hier is te kijken en te helpen, maar om tien uur ’s avonds??? Ach ja, Peter zegt het, dus we gaan netjes mee. Natuurlijk konden we niet naar binnen en dat was maar goed ook. Je wil die lieve baby’tjes ook niet wakker maken…Morgen weer een dag met een nieuwe kans.

Vandaag stond een drukke en emotionele dag voor de boeg. Het was vandaag onze allerlaatste dag op het project en we moesten de afscheid nemen van alle kinderen. De crèche was vandaag speciaal voor ons open, zodat wij een afscheidsfeestje konden geven. Het was vandaag mooi weer, dus we zijn eerst met de hoepels gaan spelen. Dit was een groot succes, de kids vonden het fantastisch en zelfs een paar buurtkinderen kwamen meespelen. Nadat we uitgespeeld waren, zijn we naar binnen gegaan en hebben we op fruitspiesjes en gekleurde popcorn getrakteerd. De kids dachten alleen dat het voor Samantha’s verjaardag was…leg dan maar is uit dat ze wel bijna jarig is, maar dat we trakteren omdat we weg gaan. Volgens mij begrepen ze het niet helemaal, maar gelukkig zijn er volgende week al weer nieuwe vrijwilligers die de kids weer dikke knuffels kunnen geven als wij er niet zijn. Na het eten was het nog tijd voor een fotosessie en zo hebben we nog met de kids foto’s gemaakt als aandenken. Oja, en tussendoor hebben we ook nog die bende opgeruimd in de crèche…het ziet er nu eindelijk weer netjes uit en nu maar hopen dat het zo blijft.
Nadat we bij de crèche afscheid hadden genomen, zijn we bij de huisjes langsgegaan om daar ook iedereen te bedanken voor de leuke tijd. Hier werden we overspoelt met lieve brieven en mooie tekeningen, echt heel erg leuk!
Vervolgens moesten we snel weer door naar huis, zodat we nog bij de Weggooibaby’s langs konden. Erik en Helene hadden van een deel van hun donatiegeld boodschappenpakketten gemaakt voor de mensen die de baby’s verzorgen. Die moesten we dus nog even bij de Spar ophalen en toen we bij de Weggooibaby’s aankwamen, bleken deze pakketten precies op tijd te komen! Toeval bestaat niet…zeg ik dan!
We hebben nog wat kids op de arm gehad en flink geknuffeld, maar toen was het toch echt al weer tijd om te gaan. Ik heb maar direct een afspraak gemaakt voor volgende week om dan weer te komen helpen.
Bij thuiskomst stond ons afscheidsmaal al klaar en kwamen Tia, Louise en Larissa ook mee eten en afscheid van ons nemen. De ene lieve speech naar de andere, met de nodige cadeautjes, volgde. Ook wij hadden voor allemaal een cadeautje…een roos en een echte Hollandse zak Lonka en voor Daphne en Peter een mooie bos bloemen.

Tot schrijfs!